شعر: نصیب

۱۳۸۹ بهمن ۱۰, یکشنبه

نصیب

تنــګ د زړګئ می په دی جهان کی له سیتـمونونه

ای نصیبه بس کړه نور ډیر ستړئ یم له غمونونه

حوصیله می ماته ددی ژوند دی ناکامئ نه ده

ترځو به لری ګرځی دی سوچونو دی فکرونونه

aleatoriomesmo.wordpress.com

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)